W języku niemieckim istnieją dwa czasy przeszłe: Imperfekt, zwany także Präteritum, oraz Perfekt. Jeśli chcesz się dowiedzieć, kiedy używać którego czasu przeszłego oraz jak zbudować zdanie i stworzyć formę czasownika w czasie Imperfekt, czytaj dalej.
Kiedy używamy czasu przeszłego Imperfekt, a kiedy Perfekt?
Czas przeszły Imperfekt używany jest:
- w mowie w przypadku czasowników modalnych, sein (być) i haben (mieć)
- w języku pisanym: oficjalne pisma, maile, prace naukowe, gazety, wiadomości, bajki, opowiadania
- na północy Niemiec w języku mówionym chętniej używany jest Imperfekt
Czas przeszły Perfekt z kolei:
- używany jest w języku mówionym, codziennym
- w języku pisanym nieoficjalnym, jak np. wiadomość do znajomego
- Gdy mówisz o czynności, której rezultat ma wpływ na teraźniejszość.
Przykład: „Ich habe vor fünf Jahren Deutsch gelernt und spreche es immer noch fließend.” (Nauczyłam się niemieckiego pięć lat temu i wciąż mówię płynnie.)
W tym zdaniu używamy Perfektu (habe gelernt – nauczyłem się) zamiast Imperfektu (lernte – nauczyłem się), ponieważ chcemy podkreślić, że skutki nauki niemieckiego są obecne do chwili mówienia i mamy nadal płynną znajomość języka niemieckiego.
Budowa form czasownika czasu przeszłego Imperfekt
Odmiana regularna:
czasownik machen
Bierzemy temat czasownika (mach) + dodajemy te + końcówka odpowiednia dla danej osoby. Pamiętaj, że w tym wypadku
1 os = 3 os l. poj
1 os = 3 os l. mn
Ich machte
du machtest
er/sie/es machte
wir machten
ihr machtet
sie/Sie machten
Odmiana nieregularna
Czasownik sprechen
Bierzemy formę czasownika z kolumny podpisanej Präteritum z tabeli niemieckich czasowników nieregularnych (sprach) + dodajemy końcówkę osobową. W tym wypadku także 1 osoba = 3 osoba.
Ich sprach
du sprachst
er/sie/es sprach
wir sprachen
ihr spracht
sie/Sie sprachen
Najważniejsze czasowniki, których używamy w czasie Imperfekt (Präteritum)
To wszystkie czasowniki modalne oraz sein (być) i haben (mieć). Poniżej przedstawię Ci odmianę dwóch ostatnich. Koniecznie naucz się tej odmiany na pamięć, będziesz jej często używać.
sein (być) – war (byłam)
ich war
du warst
er/sie/es war
sie waren
ihr wart
sie/Sie waren
haben (mieć) – hatte (miałam)
ich hatte
du hattest
er/sie/es hatte
wir hatten
ihr hattet
sie/Sie hatte
